شورشیرین
معمولاً ایام تعطیلات نوروزی فرصت خوبیه که ما خانواده های ایرانی به دید و بازدید هم می‌رویم وبا هم تجدید دیدار و شنیدار می‌کنیم؛که به تبع زیادشدن وتازه شدن محبت ها رو هم در پی داره! (حتی شاهد هستیم این روزها بعضی ها تجدید قوا! اونم از نوع جرمی و حجمی اش هم دارن!) ومعمولاًتوی همین روزهاست که کلی اتفاقات جدید می افته وخاطرات زیاد،جالب و جدیدی به کلکسیون خاطرات و تجربه های افراد اضافه میشه! راستی چه خبر؟تعطیلات چطور بود؟
اگه شک دارید همین چند روزآینده که تعطیلات تموم شد از دوستان و اطرافیانی که تعطیلات رو کنارتون نبودن بپرسین:
تقریباً مطمئنیم که جواب اینه:
حالت اول:کلی برنامه برای خودم داشتم که هیچ کدومشون رو انجام ندادم!الا مگه مهمونی رفتن و مهمونی دادن می‌گذاشت آدم به کارها و برنامه هاش برسه؟!
یاحالت بهترش:خیلی برنامه داشتم که فقط به بعضی‌هاشون انجام شد، برای خودم متاسفم که نتونستم به همه برنامه هام عمل کنم!(طرف بچه مثبته‌ها!)
اما اگه بپرسی: "کجاها رفتی؟چه اتفاقات جدیدی برات پیش اومد؟"
هر کس میتونه دهها اتفاق رو واست تعریف ُکنه که هر کدومش می تونه برای یک فرد، کلی جالب و خوب و حتی آموزنده باشه!
حالا1. اگه طرف وبلاگ نویس باشه میگه:
برای وبلاگم یه عالمه سوژه نوشتن پیدا کردم که هر کدومش میتونه یک پست عالی از آب دربیاد! (واحتمالاًادامه میده:هر جا می‌رفتم دنبال سوژه بودم برای نوشتن یک پست جدید و جالب!)
2.اگه در این حالت اگه اونی که سوال رو پرسیده اطلاع خاصی از وبلاگ نداشته باشه یا سر و کاری با نت جماعت توی مرامش نباشه میگه:
"بابا خوبه دیگه چه کلاسی میگذاری!همش وبلاگ،وبلاگ،پست،پست!انگار نوبرشو آورده!!
3.اما اگه سوال پرسنده خودش دستی بر این آتش داشته باشه حتی از دور! می‌دونه که طرف راست میگه!
وبلاگ نویسی شاید فرصتی باشه برای تفکر دوباره وتلنگری برای دقت کردن وتنظیم زاویهدیدِ بلاگر!
چون یک وبلاگ نویس موفق، برای وبش دنبال سوژه است و سعی میکنه به موضوعات از زاویه‌های مختلف،نو و دست نخورده اونها نگاه کنه! اون میخواد از هر اتفاقی برای نوشتن یک پست جدید استفاده کنه (اگر چه اغلب هم، درک جدید از مساله، به نوشتن پست منجر نمیشه!)
و البته بسته به میزان دقت نظر،توجه، درایت،نوع بینش و سابقه وبلاگ نویسی و از همه این ها مهمتر تدین و اخلاصش نکته هایی رو از همون اتفاقات ریز و درشت و به ظاهر با نمک اما معمولی درک میکنه! و شاید همین مساله بتونه به اون کمک کنه تا زاویه دیدش رو به زندگی،اون طوری که خودش دوست داشته و البته باید یک انسان عاقل ژرف اندیش دقیق نگر به زندگی و پدیده ها داشته باشه آهسته آهسته بدست بیاره!
چون نوع توجه ودقت و تفکر افراد میتونه تاثیر چشم گیری روی شخصیت اونها داشته باشه و اگه این تفکر، سمت و سوی حساب شده ای داشته باشه برای رسیدن افراد به یک دید دقیق و بینشی عمیق میتونه امیدوار کننده باشه!
پس بالاخره شاید از وبلاگ نویسی هم یک چیزی به آدم برسه!
دو خواهر طلبه ایم .شیفته درس خوندن و مطالعه ،بدون آموختن وفهمیدن تنفس برامون سخت و سنگین میشه.
